Hans Stolp heeft jarenlang op de zaterdagen in Amersfoort lezingen gegeven over de esoterische geheimen van het christendom. Bezoekers hadden gelegenheid om vragen te stellen. (Deze werden in de pauze opgeschreven en in een daarvoor bestemd mandje gelegd. In het laatste uur van de dag werden deze beantwoord.)
Deze vragen en antwoorden waren voor vele aanwezigen een grote inspiratiebron die nog lang naklonk na het bijwonen van zo´n bijzondere thema dag.
 
Hans Stolp heeft toestemming gegeven om enkele vragen en antwoorden op schrift te zetten om ze middels onze site met meer mensen te kunnen delen.
Onze medewerker Wilbert Mesman, een vaste bezoeker van deze thema dagen, heeft ze beluisterd en in schrijftaal omgezet.
 
Op de lezing van 30 november 2019: De allermooiste Bijbelwoorden, de proloog van Johannes, werden enkele vragen als volgt gesteld.
 
Vraag:
Kan het zijn dat jij het Christendom als de enige weg ziet naar het volmaakte bewustzijn?
 
Antwoord:
Ik zou zeggen; ik zie de Christus als de enige weg naar het volmaakte bewustzijn. Dat is iets anders dan het Christendom. Het Christendom zoals het in deze tijd, vorm heeft gekregen zie ik zeker niet als de weg. Maar wel Christus zelf of de logos of de goddelijke geest of ik-ben, de naam is niet belangrijk. Het gaat om het wezen. Hij ís de weg. Zo zou ik het zien.
Ik heb al eerder een themadag gehad over allerlei religies en verteld dat alle religies een bijdrage leveren aan de ontwikkeling en vormgeving van de mensheid. Ze zijn dus allemaal nodig.
In wezen is nu de tijd aangebroken dat er geen religie meer nodig is, want het gaat alleen nog maar om menswording. Christus is naar de aarde gekomen. Hier kunnen we hem zien, hier kunnen we hem verwerkelijken, hier worden wij wetenden. Dat is eenvoudig gezegd, dé weg. Het is juist daarom dat Rudolf Steiner, nadat hij uit de theosofische Duitse afdeling werd gezet, zijn nieuwe inzichten Antroposofie heeft genoemd, wat betekent; wijsheid van de mens. Dat is de essentie, nu gaat het om de menswording.
 
Vraag:
Als ik het goed begrepen heb is er tijdens of na de inwijding een voorschouw.
Heeft dat iets te maken met het geweten?
 
Antwoord:
Ik zou eerder zeggen; het geweten heeft te maken met de ontmoeting met de Christus of met het goddelijke wezen die je bij de inwijding ontmoet en die wekt het hogere ik. In dat hogere ik ligt de kracht van het geweten besloten. Je krijgt ook alleen maar die voorschouw als je geestelijk zover ontwikkeld bent dat je het aan kunt.
 
Vraag:
Wat gebeurt er– en op welk vlak – bij beginnende vergeetachtigheid?
 
 Antwoord:
Als het ouderdomsvergeetachtigheid is, dan zou ik me er niet zo druk over maken. Je kunt er goed mee leven.
Als het dementie is, dan heeft het een hele diepe zin. Diegene die getroffen wordt door dementie en door allerlei gevoelens heengaat, agressief, boos kan zijn of huilen kan, krijgt de kans voordat hij/zij sterft om nog een hoop vastzittende emoties (vuil) uit zijn/haar ziel kwijt te raken. Door het toedienen van een spuitje of het plegen van euthanasie wordt hun die kans ontnomen. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat dementie een geschenk is om veel vuil los te kunnen laten zodat al die ballast in de ziel niet mee hoeft genomen te worden de geestelijke wereld in. Het is heel belangrijk om anders tegen deze processen aan te kijken.
 
Vraag:
Kun je werkelijk hartpijn hebben bij diepe kwetsingen? Zo ja, hebben die dan zin?
 
Antwoord:
Ik krijg deze vraag zo vaak. Kan het zin hebben dat mijn kind is overleden? Kan het zin hebben dat ik nu deze ziekte heb en alleen maar meer gehandicapt raak? Dat zijn nogal vragen. Maar het is niet aan mij om daar een antwoord op te geven.
Ieder mens zal daarop zelf een antwoord moeten vinden. De tijd van goeroes is voorbij die het even zullen vertellen; het heeft zin of het heeft geen zin. Je zult nu zelf de antwoorden moeten zoeken. Wij zijn individu geworden en staan alleen tegenover de Christus en tegenover hem en in overleg met hem mogen we een antwoord vinden. En de één vindt een ander antwoord dan de ander. Ook dat zullen we moeten leren accepteren. Ik kan het niet anders zeggen dan zo.
Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat je hart werkelijk pijn kan doen van kwetsingen. Maar tegelijkertijd kan er een tijd aanbreken dat je begint in te zien dat je van die pijn veel kan leren. Het duurt meestal 30-40 jaar voordat je kan zeggen: het heeft me wel heel veel pijn gedaan, maar het heeft mij op een bepaalde manier verder gebracht. Maar ik kan dit alleen voor mezelf zeggen. Gun jezelf die tijd. Je kunt het niet zien. Je kunt alleen maar hopen dat je het wel gaat zien.
 
 Vraag:
Johannes wordt veel later in de aarde ontwikkeling een leidende persoon. Dat wil ik best geloven. Hoe weet je dat?
 
Antwoord:
Ja, ik weet het heel diep vanbinnen. Ik leef al jaren met Johannes en hij speelt in mijn innerlijk leven een hele belangrijke rol. Ik ben in mijn jonge jaren veel naar Patmos geweest. Ik nam mijn rugzak mee, vloog naar Athene en nam de boot naar Patmos. Daar in het klooster ging ik zitten bij de oude Johannes en kreeg op mijn vragen altijd antwoorden. Sindsdien is hij ongelooflijk belangrijk voor mij geworden. Ik had het gevoel dat ik echt met hem kon spreken. De laatste keer dat ik er was en mijn hart ging uitstorten bij hem zei hij ineens; je hoeft niet meer terug te komen want ik ben nu altijd bij je. En het wonderlijke was toen ik weer uit het klooster naar beneden wandelde de berg af, liep er iemand naast me. Ik voelde het, zag het niet, maar wist; hij is het, hij gaat met me mee. Zo heb ik dus op mijn manier een hele diepe band gekregen met Johannes en heb van zijn leven en van zijn opdrachten heel veel mogen zien. Daar komt bij, dat zullen jullie wel gemerkt hebben, dat ook Rudolf Steiner voor mij heel veel is gaan betekenen. Hij heeft mij heel veel verteld over Johannes en ook op allerlei vragen antwoorden gegeven waar ik vroeger mee zat. Antwoorden waarvan ik heel diep van binnen wist dat het klopte. Ik heb vanmorgen al verteld hoe belangrijk Johannes voor Rudolf Steiner was. Ook zijn antwoorden en inzichten hebben mij enorm geholpen om de grote betekenis van Johannes te vatten.