Corona in Oostenrijk

Artikel tijdschrift de Verwachting nr. 102
 
Lieke Schwaiger - Dijkstra en Roland Schwaiger
 
 
De redactie ontving deze bijdrage uit Oostenrijk. In deze tijd is het fascinerend om te zien hoe mensen in andere landen omgaan met corona.
Het raakt de redactie vooral dat Lieke en Roland op zoek zijn gegaan naar de diepere betekenis van de problematiek in Oostenrijk en niet zijn blijven steken bij de buitenkant. Daarom dachten wij dat dit een boeiend artikel zou zijn voor onze lezers.
 
Hoe dit artikel tot stand is gekomen
Samen werken wij, Roland als oude ziel met een diep oud weten in Oostenrijk geboren, en ik zelf Lieke (de schrijfster) als jonge ziel in Nederland geboren, met de innerlijke opdracht om al het onzichtbare zichtbaar te maken, onze teksten als volgt uit:
`Alle dagen – vooral aan het ontbijt – voeren we gesprekken over wat ons na aan het hart ligt. Het is vaak iets wat we als gevoel vanuit de nacht hebben meegekregen. Niet zelden worden we daarbij onverwachts en op wonderbaarlijke wijze met verhelderende inzichten geholpen`.1
 
 
Vaccinatieplicht en de ziel van het Oostenrijkse volk        
Oostenrijk met haar prachtige bergen, wild stromende beken en uitgestrekte bossen waarin nog echte oer-landschappen te vinden zijn, is in een heftig conflict geraakt.
Dit is ontstaan door de vele crisissen in de regering (in korte tijd drie keer van kanselier gewisseld) en de extreme maatregelen die er getroffen zijn in verband met het coronavirus. Bij alle maatregelen die in de landen om ons heen worden genomen doet de Oostenrijkse regering er nog een schepje bovenop. Zoals de 2G-regel waarbij de mensen die niet gevaccineerd zijn thuis moeten blijven. (Zij mogen alleen naar buiten om frisse lucht te halen en om eten kopen.) Per 1 februari komt daar de vaccinatieplicht voor alle mensen bij.
De mensen in dit land hebben een diepe verbinding met de natuur. Het feit dat er op de hogere almweiden nog altijd veel heilkrachtige kruiden en bloemen te vinden zijn (sinds mensenheugenis voor verschillende heilmethoden en van oudsher voor huismiddelen gebruikt), kan een reden zijn waarom hier toch veel mensen een grote weerstand voelen tegen een vaccinatie. En dat probeert de regering met alle middelen die zij heeft te veranderen.
 
Dit alles raakte mij ook zeer persoonlijk, want als Nederlandse ben ik nooit in een situatie geweest dat je van bovenaf bepaalde onvrijheden worden opgelegd. Het gaat niet om wel of niet inenten, maar om de keuzevrijheid. Toch kregen we in een paar weken tijd een heel ander gevoel over de situatie in Oostenrijk, waarbij langzaam onze innerlijke bedruktheid en ons gevoel van onvrijheid verdwenen. Het was een innerlijk proces dat we graag met meer mensen willen delen.
 
Een steeds indringender vraag
Steeds indringender klonk de vraag: ‘Hoe moeten we hier mee omgaan?’
Als antwoord daarop werd ons een inzicht van Rudolf Steiner aangereikt: Zoveel mogelijk in het midden blijven dan wordt de weg je vanzelf gewezen.
Pas na enige tijd begrepen we wat dit te betekenen had en hoe moeilijk dit inzicht te leven is. Niemand laat zich graag iets opleggen door iemand anders, tenzij je ervan overtuigd bent dat het goed is natuurlijk. Er is dan ook geen sprake meer van dwang, maar van een gezamenlijk overleg. Dat laatste is ver te zoeken, dus moesten we – om niet in die strijd te raken – in onszelf een juiste houding zien te vinden. We begrepen al gauw dat gedachten zoals ‘dit is goed en dat is fout’, ons nergens heenvoerden behalve dan in een innerlijke strijd. We moesten een weg zoeken zonder te oordelen en erop vertrouwen de juiste inzichten te krijgen. Dat was begin december. Heel langzaam kregen we er daarna een andere kijk op waarom het juist de regering in Oostenrijk is die zo heftig en radicaal reageert op de huidige crisissituatie. Zij wil alle mensen immers verplichten/dwingen zich te laten vaccineren.
 
Het gezag van buitenaf
De kerk heeft hier nog lang de dienst uitgemaakt, angst verspreid en een diepe stempel op de bevolking gedrukt. In de tijd dat ik voor de klas stond (1990) was ik hoogst verbaasd over de autoriteit die je hier als juf van de school had. Evenals de dokter en de burgemeester, die hadden het voor het zeggen. Maar vooral de angst van de kinderen voor meneer pastoor die altijd boos was en straf uitdeelde.
Ik zag het ook aan Roland die hier in Oostenrijk is opgegroeid en een diepgewortelde angst voor het gezag van buitenaf heeft.
De regering probeert (ook vanuit deze diep-gewortelde angst) met alle macht en middelen, de oude structuur vast te houden: Iedereen moet doen wat voorgeschreven wordt, onder dreiging van hoge boetes of gevangenisstraf.
Met diezelfde dreigementen deed de kerk dat ook toen Roland 30 jaar geleden uittrad en geen kerkbelasting meer wilde betalen.
 
Door de huidige maatregelen van de regering worden veel Oostenrijkers in het diepst van hun ziel geraakt. Maar juist door al die druk/het gezag van buitenaf, is de ziel van het Oostenrijkse volk zich aan het bevrijden. Mensen worden wakker en meer zelfbewust. Hun innerlijke gezag krijgt meer ruimte waardoor ze letterlijk opstaan om hun eigen leven te organiseren (natuurlijk lang niet allemaal, maar toch)!
Met tientallen duizenden tegelijk gaan ze iedere week de straat op om hun stem te laten horen. De diepe zielsverbondenheid met de zuivere schoonheid van de Oostenrijkse natuur helpt ze daarbij om stevig te blijven staan en nieuwe wegen te zoeken. Bijvoorbeeld door zelf hun kinderen in kleine scholen onderwijs te gaan geven, zonder al die benauwde testen, mondkapjes en angstsfeer waarin kinderen nu eenmaal niet kunnen gedijen.
We vroegen ons af wat de betekenis is van al deze ontwikkelingen. Het bleek dat Oostenrijk een belangrijke taak heeft om het westen en het oosten met elkaar te verbinden.
 
Rudolf Steiner
Rudolf Steiner drukte deze taak van Oostenrijk op het West-Oost congres in 1922 in Wenen als volgt uit:2
Dass der Österreicher nicht nur durch seine geographische Lage, sondern gerade durch das im Herzen Verborgene dazu prädestiniert ist, die Brücke zwischen Westen und Osten schlagen zu helfen.
(Dat de Oostenrijker niet alleen door zijn geografische ligging, maar ook door wat er diep in zijn hart verborgen ligt, is voorbestemd om te helpen bij het slaan van een brug tussen het Westen en het Oosten.)
De brug die hier bedoeld wordt is de innerlijke weg van zielenzuivering, de ontwikkeling van het geweten, de weg van het midden.
Vanuit het Westen is het Ahriman die zijn invloeden wil laten gelden; vanuit het Oosten is het Lucifer.3 en 4
 
Betekenis voor de volksziel van Oostenrijk
Je wordt in een bepaald land/volk geboren, omdat je ziel op het moment van een nieuwe incarnatie zich het beste kan ontwikkelen in de aard van de bevolking en de uitstraling van het land (landschap). In Oostenrijk zijn veel oude zielen geïncarneerd. Door de huidige crisissituatie komen oude, vastzittende structuren tevoorschijn (wat eigen is aan de oude ziel die veel levens heeft doorleefd) waardoor de omwenteling van het gezag van buiten naar binnen (de Christus in ons), in de volksziel begint. De Christus is de weg van het midden, de weg tussen Ahriman en Lucifer, waarbij Ahriman ons aanzet om ons geweten te zuiveren en Lucifer ons aanzet om de echte liefde in ons te laten ontwaken. (Uit het Oosten komt de Liefdesstroom van Buddha en later ook van de Christus die ook in het Oosten naar de aarde afdaalde. Uit het westen komt, met haar sterke denkontwikkeling, de basis voor ons innerlijk weten: de gewetensontwikkeling.)
 
Rudolf Steiner in Oostenrijk geboren
Het heeft een diepe betekenis dat Rudolf Steiner, die de kennis van de verbinding van west en oost in zijn geesteswetenschappen naar de aarde bracht, als Oostenrijker geboren werd. Daarmee verlevendigde hij de taak die in het hart van de Oostenrijkse volksziel ligt. Zelf kon hij in dit land, door de verbinding met de schoonheid en puurheid van het berglandschap (de natuur), die krachten ontvouwen die nodig waren om zijn werk op aarde te kunnen doen.
Oostenrijk staat ook in een bijzondere relatie tot Duitsland. Daar zijn nog enkele geheimen aan verbonden, maar dat gaat aan het thema van dit artikel voorbij.5
Wel is het nog van belang te vermelden dat Rudolf Steiner ooit gezegd heeft dat de Duitse taal de enige is waarin hij de mysteriën van de nieuwe tijd en die van het esoterisch christendom tot uitdrukking kon brengen.
Het Weense West-Oost congres van 1922 krijgt door de coronacrisis nu, honderd jaar later in 2022, een nieuwe impuls/die nieuwe taak om te leren bouwen aan deze innerlijke brug tussen West en Oost.
 
Een vader vindt een middenweg
Wat ons erg raakte en een indruk geeft van wat er op dit moment in Oostenrijk gebeurt, is het verhaal van een vader van twee jonge kinderen.
Zijn kinderen werden op school gepest omdat hij niet gevaccineerd was. Niet alleen door medescholieren, maar ook de onderwijzers (iets wat hier nog voorkomt en in Nederland ondenkbaar zou zijn) staken niet onder stoelen of banken hoe slecht dat was. De kinderen hadden daar zeer onder te lijden. Door deze extreme situatie werd hij als ouder diep in zijn ziel geraakt en moest hij zijn geweten raadplegen om een weg te vinden om zijn kinderen te beschermen. De weg tussen twee kwaden vond hij in het midden: in de liefde voor zijn kinderen. Daarom liet hij zich vaccineren.
 
Door de huidige ontwikkelingen wordt Oostenrijk als het ware wakker geschud om de taak die het als volk gekregen heeft te leren dragen: Het vinden van het juiste evenwicht/ het midden tussen Ahriman en Lucifer.6
Dit te mogen weten en leren begrijpen geeft ons vertrouwen dat alles wat er gebeurt een diepe zin heeft. Dat weten we theoretisch natuurlijk wel, maar om het ook te mogen voelen is een groot geschenk. Het heeft ons gesterkt om met moed de toekomst tegemoet te zien.
 
 
Voetnoten
1. Oude en jonge zielen, Christuszoekers en Michaëldienaars - Hans Peter van Manen - Uitgeverij Via Libra te verkrijgen bij uitgeverij Nearchus.
2. Uit: Erinnerungen an Rudolf Steiner van Wilhelm Rath - Verlag Freies Geistesleben, blz.333.
3. Boek van Hans Stolp: De grote aartsengel Michaël, een passage uit hoofdstuk 10, blz.90 - De incarnaties van Lucifer, de Christus en Ahriman:
Michaël ziet het al voor zich; de stralende zelfbewuste en liefdevolle mens die we eens zullen worden. En hij weet dat we de impulsen van Lucifer en Ahriman hard nodig hebben om dat hoge doel in de verre toekomst te bereiken.
4. Uiteindelijk incarneerde Lucifer in een Chinese Keizer (in het Oosten). Ahriman zal in de nabije toekomst in het Westen, in Amerika incarneren.
5. Hans Stolp: Waarom werden we in Nederland geboren? - artikel over volkszielen uit kwartaalblad Verwachting, nr. 78.
6. Het wezen van de wereld-humor helpt ons het juiste evenwicht te vinden tussen de twee invloedssferen van Lucifer en Ahriman. Meer hierover in onze nieuwsbrief 14: www.levenmetnatuurwezens.net.